Walang Pamagat Ang Isang Ito!!

Mahigit kalahating taon na ako'ng walang gf,saka pa natutong magdala ng condom.
Tuloy naalala ko ang mga past relationships ko,puro sa pangsekswal na interes lang ata sila umikot.

Gusto ko silang (alam na) at madalas sila ang may gusto saken (yabangan to) ..
OO maniwala ka..
Halos naman lahat ng naging gf ko ay sila ang may gusto sa'ken
May katarata,may visual impairment..
Nabulag...
Ginoogle ko ang "visual impairment" at "diabetes' ang unang word ko'ng nakita,komplikasyon daw ata sa sakit na ito.

Nakakabulag daw kasi 'yung height ko..
Ahem!!

5'11 lang naman,at salamat halos lahat ng ex's ko eh 'yung mga nabulag..
Pag naman kame na at tinatanong ko kung anong nagustuhan saken,madalas sinasabi eh yung dalawang dimples ko.
"Pucha,paano pala kung wala ako nun?" ,edi NGSB pa ako hanggang ngayon!!

Hindi ako maalam mangligaw,dinadaan ko sa bilis..
Sabi nga ni idol "mabuti na daw yung mabilis,hindi nauunahan" ..

"type kita,type mo ba ako?"
"kung type mo din ako,edi tayo na" ..
"kung hindi mo ako type,sabihin mo kagad,para titigil ko na ito at kalimutan mo na lang lahat ang mga nasabi ko" !!

Iyang mga linyang iyan at kung ano-ano pang panggigipit sa babae,ang maituturing ko'ng teknik.

Epektib naman... (madalas)

Pag type din ako,edi huli na kagad...
Wala ng intro,chorus kagad...

Matipid sa effort..
Madalas nga sa text pa,sobrang affordable magkasyota!
Alltxt10 lang,isang kindat at 1 week - 1 month na pagpapacute,happiness na.

Pero mali..

Sa sobrang bilis,
Napapa-aga din ang pagsayaw namin sa ritmo ng mapagpanggap na kamunduhan..
Nasa harap mo ang taas noong "lust" ,pero pilit mo pa din'g isanasaksak sa baga mo na "love" ito..

Pinapalangoy mo ang puso't kaluluwa sa karagatan ng pagnanasa,sa pag-aakala na sa kailaliman nito ay masisisid nga ang pinapantasyang pag-ibig.

Pero mali na naman..


Nais ko'ng sabunutan ang mangilan-ngilang babae na nakakausap ko at bumabanat sa'ken ng "ok lang senyong mga boys,wala namang mawawala" ...


Maling mali...

Nung una,akala ko tama nga ang litanyang yan.
Pero ngayon na kasing gulo na ng facebook timeline ang isipan ko,narealized ko na hindi ito totoo..

May nawawala din sa'meng mga lalake.. (o baka sa'ken lang,sa opinyon ko lang)

Ge babanat na'ko,masyado na'ng nahaba etong status ko eh..


Sa mga nagdaan ko'ng relasyon..

First gf ko mahigit 3 yrs kame - Iniwan ako..

Sinumpa ko'ng babawe ako..

May mga ilan ding ako ulet yung iniwan,pero papatalo ba ako eh ako ang bida sa status ko.
Mas marami ako'ng naiwan at naloko!!

Laro..
Laro..
Laro..

At madame-dame pang serye ng paglalaro,pag-aakalang laro at pagpapanggap ng laro.

Huli na bago mo pa mapagtantong..
Yung inaakala mo'ng laro lang para sa'yo,eh hindi pala..

Ang masakit..

Ikaw ang laro para sa kanya!

At pagkatapos ng mahabang panahon ng paglalaro at mapaglaruan..
Narealized ko'ng napakalaki ng nawala sa akin!!


Lahat walang happy ending,walang happily ever after.
Para akong tanga na naghahanap ng masayang wakas sa "dugtungan" na komiks.
At habang nagkakaedad ako,naiisip ko ang mga nasayang na oras at pagkakataon na sana eh sineryoso ko ang pagmamahal.

Tumatanda ako'ng walang napapatunayan kundi ang mga gusot na natakasan

Kung may medalya lang na matatanggap sa kalokohan,baka napuno na nito ang bawat haligi ng bahay namen.

At pigain ko man ang sarili ko,wala naman talaga ako'ng napala rito.

Kung meron man eh puro lamang frustrations at bitterness!

Pero hindi na'ko frustrated at bitter ngayon.
Madami nga akong natutunan sa mga experiences ko eh,at namaster ko din ang talento ko na pagsisinungaling..

The pains will always be there..
Pero sabi nga lahat ng mga bagay-bagay ay may kanya-kanyang tamang panahon.
Maiiwan ang sakit at kahungkagan sa puso,pero sa tamang panahon kapag natutunan mo'ng pahalagahan ng totoo ang pagmamahal.
Mawawala ang lahat ng sakit at mapupunang muli ang bakanteng puwang sa puso mo.